به گزارش پایگاه خبری کرج امروز، برخی رویاها، آدمی را از جهان پردغدغه بزرگسالی جدا میکنند و به دنیایی شبیه به خیال میبرند، دنیایی شبیه کودکیها و بازیهایش، شبیه معصومیت و زیباییهایش. در آسمان آبی و زیبای این رویاها، ابرها چون فرشتگانی سپیدبال و زیبا به پرواز درمیآیند و خورشید اشعههای مهربانی و نوازشش را بر زمین میبارد. احساس بخشش و پاکی بر همه جا سایه میاندازد و عشق، رمز آرامش است...
اگرچه در گیر و دار روزهای بزرگسالی بسیاری از این رنگها و نواها، مایهای خاکستری به خود گرفته و خوابها هم حتی تار و مبهم شدهاند، چنان که تنها پیوستن به رویایی معصومانه میتواند تداعیگر احوال آن روزها شود؛ اما شاید بتوان در این دوران نیز به رویاهای کودکی برگشت، به آسمان آبی و ملائکش، به خورشید مهربانیاش...
و اولین شب جمعه ماه رجب، از جمله این وقتهاست؛ وقتهایی که آرزوها و رویاها، جامه عمل میپوشند و معصومیت کودکی، به روح آدمی حلول میکند.
آنگاه که رحمت الهی از آسمان معرفتش نازل شده و بر سر بندگان میبارد، لحظه رسیدن به اوج و قله آرامش است. لیلهالرغایب، نه یک شب، بلکه رویایی بلند و زیباست برای یکی شدن با جهان هستی، تا رسیدن به خدای آسمانها و دست یافتن به آرامشی بیمنتها...
آنگاه که در خانه دل، خدا را میجویی و جز او با هیچ کس میل سخنت نیست، آنگاه که بارش مهر را در وجودت احساس میکنی، یعنی کودک شدهای، کودکی شناور در دریای آرزوها و به قامت عاشقان...
ارسال نظر